Wirtualne projektowanie, ekorozwój, manekiny dające się skalować w różnych kierunkach, podświetlane i ogrzewane elektrycznie ubrania – to niektóre z trendów i nowinek w przemyśle odzieżowym, z którymi można było się zapoznać podczas Texprocess i Techtextil we Frankfurcie.
Organizatorzy Texprocess mogą spać spokojnie: międzynarodowe targi maszyn, urządzeń i technologii dla producentów odzieży wydają się napędzać same siebie. Od 9 do 12 maja 2017 parkiet frankfurckiej giełdy przyciągnął więcej wystawców i gości niż w poprzedniej edycji, a program ponownie udowodnił branżowcom, że to niezmiernie ważne wydarzenie w tekstylno-odzieżowych kalendarzach. Na tegorocznej edycji siostrzanych imprez Texprocess i Techtextil (targi tekstyliów technicznych) pojawiło się aż 47,5 tys. gości ze 114 krajów, najwięcej z Niemiec i Włoch – to przyrost o 14 proc. i kolejny rekord w historii targów. O ponad 7 proc – do 1789 – wzrosła liczba wystawców, których stoiska zaprezentowały trendy i nowinki, między innymi w zakresie przemysłu 4.0, inteligentnych tkanin oraz digitalizacji. – Jeśli któraś branża jest w stanie sprostać wyzwaniom przyszłości, to jest nią przemysł tekstylny. Ale mimo tego, zwłaszcza w czasach digitalizacji, szczególnie liczy się osobisty kontakt i bezpośrednia wymiana. Tym bardziej cieszymy się, że tak wielu gości odwiedziło targi Techtextil i Texprocess – powiedział Detlef Braun, prezes Messe Frankfurt. Wystawcy zaprezentowali tam między innymi najnowsze automaty do precyzyjnego skanowania ciała, innowacyjne oprogramowanie umożliwiające wirtualne projektowanie wzorów, fasonów i optymalnych rozmiarów, automatyczne krajalnice i coraz inteligentniejsze maszyny szyjące i haftujące, a także systemy logistyczne.
NAGRODY ZA INNOWACYJNOŚĆ
Otwarciu targów towarzyszyło przyznanie nagród Texprocess Innovation Award za szczególnie innowacyjne wynalazki. W kategorii New Technology nagrodę otrzymały trzy przedsiębiorstwa: szwedzka firma Coloreel za technologię umożliwiającą farbowanie białych włókien podczas haftowania, japoński producent Juki za model DDL-9000C, pierwszą na świecie maszynę do szycia, na której napięcie nici i długość szwu daje się sterować bezpośrednio na ekranie maszyny lub za pomocą mobilnej aplikacji; niemiecka spółka – córka chińskiego producenta przemysłowych maszyn do szycia Xi’an Typical Europe za technologię Vetron Trace, umożliwiającą szycie bezpedałowe. Czujniki przy maszynie rozpoznają ruchy rąk i podają informację w czasie rzeczywistym do silnika.
W kategorii New Process wygrała niemiecka firma Dürkopp Adler za swój system monitoringu produkcji online – system ten jest w stanie kontrolować produktywność i status aż 1,5 tys. maszyn do szycia jednocześnie, dostarczając danych w czasie rzeczywistym.
EKOROZWÓJ NA TEXPROCESS FORUM
Innowacyjnie było także na Texprocess Forum w hali 6.0. Odczyty i dyskusje poświęcono między innymi ekorozwojowi. Instytut Hohensteina zajmuje się aktualnie badaniami na temat ekologiczności odzieży, przyznając certyfikaty (B2B) i metki (B2C), poświadczające stopień i tempo biodegradowalności, zarówno z dodaniem, jak i bez dodania mikroorganizmów przyspieszających proces rozkładu. – Istnieją liczne możliwości postępowania z używanymi tekstyliami – wyjaśnia Mihaela Szegedi. – Można je sprzedać jako towar second hand, poddać down- lub upcyclingowi, a także zrecyklingować. Jeśli nic z tego nie wchodzi w rachubę, produkt musi zostać poddany zniszczeniu: spaleniu, wyrzuceniu na wysypisko lub kompostowaniu.
Odpowiedzialne przedsiębiorstwa muszą znać cały cykl rozwoju swoich produktów i wiedzieć, jak przyjazne – lub nieprzyjazne – środowisku są poszczególne części oferowanego ubioru. Od dawna zanieczyszczone przez plastik oceany nie są już tylko tematem dla środowiskowych aktywistów, lecz dla coraz większej liczby firm i fabryk. Przyznawane przez Instytuty Hohensteina atesty poświadczają stopień biodegradowalności, wyrażony w procentach. Przyjemnym skutkiem ubocznym ma być wzrost sprzedaży i zdobycie nowych grup klientów. – Dla wielu klientów to ważne, by zobaczyć czarno na białym, że apaszka z kazeiny bardzo szybko i w 100 proc. się rozłoży, koszulka potrzebuje na to tydzień, a dżinsy ze streczem aż rok – podkreśliła Mihaela Szegedi.
WIRTUALNE PROJEKTOWANIE
Mniej o koniec, a bardziej o początek kreowanych tekstyliów chodziło na stanowisku amerykańskiej firmy Tukatech. Dzięki nowoczesnemu oprogramowaniu 3D wciąż poprawiane szkice fasonów, zwały papieru i nieporozumienia między projektantem a producentem już wkrótce mają odejść do lamusa. Poszczególne elementy ubioru zestawiane będą na trójwymiarowym modelu wirtualnym i tak długo dopasowywane, aż całość będzie idealna. W ten sposób stworzone fasony poddawane będą również symulacji ruchowej – jak faluje dana spódnica, jak załamuje się fałda na spodniach, jak odchyla dekolt bluzki – za pomocą kilku kliknięć projektant może poprawić dany projekt, czerpiąc przy tym z istniejących już w banku danych elementów lub zapisując w nim nowe pomysły.
– To niesamowita oszczędność czasu – wyjaśnia Savannah Crawford, chief collaborator firmy Tukatech. – Zwiększamy wydajność, wspieramy kreatywność i redukujemy potencjalne nieporozumienia między kreatorami a wykonawcami. Tuka 3D umożliwia także sprzedawcom szybszą reakcję na zmiany rynku. Życzenia klientów mogą być w ten sposób spełniane znacznie prędzej.
MANEKINY NARESZCIE LUDZKIE
Czasami nie chodzi o obce, lecz o własne życzenia, jak w wypadku emerytowanego nauczyciela, Allana Chana, który po zakończeniu kariery na Uniwersytecie w Hongkongu zajął się projektowaniem. manekinów. Jego wynalazkiem, zaprezentowanym na Texprocess są manekiny „idummy”, które dają się skalować w różnych kierunkach, czyli zmieniać proporcje ciała z perfekcyjnych na rzeczywiste. W ten sposób można nie tylko symulować różne rozmiary konfekcyjne, ale także dokonywać zmian kształtów pośladków, biustu czy brzucha. Allan Chan nazywa to „micro adjustments” czyli mikroustawieniami, które czasami wcale nie są takie mikro. Zamiarem pomysłodawcy jest przetestowanie, jak sukienka w rozmiarze 36 wygląda na osobie, która ma na przykład wydatny brzuch, a jak bluzka w rozmiarze 40 na kimś, kto przykładowo zupełnie nie ma biustu. Poszczególne ruchome części manekina sterowane są za pomocą tabletu, którego oprogramowanie dostarcza także informacji o specyficznych dla danego kraju rozmiarach konfekcji – „idummy” nadaje się więc na każdy rynek i jest dostępny w wersji męskiej i damskiej. Korpus manekina jest plastikowo-metalowy: powłoka składa się z ABS (kopolimer akrylonitrylo-butadieno-styrenowy), a wnętrze z mieszanki aluminium i stali nierdzewnej. W wersji podstawowej „idummy” kosztuje od 12 tys. do 19 tys. dolarów.
CIEPŁO, JASNO I DO PRANIA
Na stanowisku szwajcarskiej firmy Forster Rohner najlepiej bawili się zapewne zwolennicy gadżetów: jedną z nowinek była biała, podświetlana LED-ami zimowa kurtka, stworzona dla marki Bogner. Nowością nie były – znane wszak od pewnego czasu – efekty świetlne, lecz możliwość prania kurtki w pralce w temperaturze 60°C. Dzięki technologii e-broideryR (czyli e-haftu) LED-y można zapalać i wyłączać według potrzeb. Technologia ta znalazła już zastosowanie w domach mody Chanel i Akris, a sam Forster Rohner rozszerza asortyment swoich elektro-haftowanych produktów o zasłony i tkaniny do domu. Oprócz świetlistych wynalazków klienci znajdą w portfolio Forster Rohner także podgrzewane i nadające się do prania kurtki. Dzięki technologii e-Therm Flex, opartej na elektrycznych wkładkach, ogrzewanie odzieży można nie tylko włączać i wyłączać, ale i regulować. System działa albo na zwykłe baterie albo jest ładowany dzięki umieszczonym w wieszakach akumulatorkom. Kto nie nasycił ciekawości teraz, może to zrobić podczas następnej edycji targów, zaplanowanej od 14 do 17 maja 2019 we Frankfurcie nad Menem.
Kinga Rybińska
